Nikolai Vasilyevich Gogol อาศัยอยู่เป็นเวลานานในกรุงโรมระหว่าง 1837 และ 1846 โดยรวมเขาใช้เวลาประมาณสี่ปีครึ่งในกรุงโรมกลับไปยังกรุงโรมเก้าครั้ง ฉันขอแนะนำให้คุณเลือกความคิดเห็นที่คุณชื่นชอบโดย Nikolai Vasilievich:
- “ ยิ่งกว่านั้นในธรรมชาติของฉันความสามารถของฉันเป็นเพียงการจินตนาการโลกมีชีวิตอยู่เมื่อฉันออกจากมัน นั่นเป็นเหตุผล ฉันสามารถเขียนเกี่ยวกับรัสเซียเฉพาะในกรุงโรม มีเพียงเธอเท่านั้นที่จะปรากฏให้ฉันทั้งหมดในกลุ่มของเธอทั้งหมด. และที่นี่ฉันเสียชีวิตและผสมกับผู้อื่น ไม่มีขอบฟ้าเปิดอยู่ตรงหน้าฉัน ยิ่งไปกว่านั้นที่นี่นอกเหนือจากสาเหตุภายนอกที่อาจทำให้ฉันสับสนฉันรู้สึกอุปสรรคทางกายภาพในการเขียน ... ในกรุงโรมฉันเขียนที่ด้านหน้าของหน้าต่างที่เปิดอยู่โอบล้อมด้วยอากาศที่มีประโยชน์และน่าอัศจรรย์สำหรับฉัน แต่ตัวคุณเองในจิตวิญญาณของคุณสามารถรู้สึกได้ว่าบางครั้งฉันสามารถทนทุกข์ทรมานในเวลาที่ทุกคนไม่สามารถมองเห็นความทุกข์ของฉันได้”
จดหมายถึง Pletnev จากมอสโกเมื่อวันที่ 17 มีนาคม 1842 - “ สักวันหนึ่งมาถึงปลายพระอาทิตย์ตกดินถึงกรุงโรมถึงหลุมศพของฉันถ้าเจ้ายังไม่มีชีวิต” พระเจ้าแผ่นดินอะไร! เป็นดินแดนแห่งปาฏิหาริย์! และมันสดแค่ไหนสำหรับจิตวิญญาณ!”
จดหมายถึงม. Maksimovich เมื่อวันที่ 22 มกราคม 1840 - “ ถ้าเพียงคุณเท่านั้นที่รู้ด้วยความดีใจที่ฉันโยนสวิตเซอร์แลนด์และบินไปที่รักของฉันไปยังอิตาลีที่สวยงาม เธอเป็นของฉัน! ไม่มีใครในโลกที่จะเอามันไปจากฉัน! ฉันเกิดที่นี่ - รัสเซีย, ปีเตอร์สเบิร์ก, หิมะ, วายร้าย, แผนก, แผนก, โรงละคร - ทั้งหมดนี้ฉันฝันถึง ฉันตื่นขึ้นมาที่บ้านอีกครั้งและรู้สึกเสียใจที่บทกวีในฝันนี้ ... "
จดหมายถึง Zhukovsky เมื่อวันที่ 30 ตุลาคม 1837 - “ ทุกอย่างเข้าที่นี่ด้วยกัน เสรีภาพที่น่าทึ่งซึ่งคุณจะต้องยินดีอย่างแท้จริง”
จดหมายถึง Danilevsky เมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1838 เกี่ยวกับงานรื่นเริงของโรมันที่โกกอลปรากฏตัวเป็นครั้งแรกในชีวิตของเขา - “ ฉันไม่รู้ว่าฉันเขียนถึงคุณเกี่ยวกับคริสตจักรในกรุงโรมหรือไม่ พวกเขารวยมาก เราไม่มีคริสตจักรดังกล่าวเลย ภายในหินอ่อนทั้งหมดมีสีแตกต่างกัน คอลัมน์ทั้งหมดของ porphyry สีน้ำเงินหินสีเหลือง จิตรกรรมสถาปัตยกรรม - ทั้งหมดนี้ช่างยอดเยี่ยม แต่คุณก็ยังไม่รู้อะไรเลย”
จดหมายถึงพี่น้องในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1838 - “ การพูดของระเบียงป่า (นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ, บันทึกของผู้เขียน) ฤดูหนาวทั้งหมดฤดูหนาวที่วิเศษและน่าอัศจรรย์ดีกว่าฤดูร้อนของเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กกว่าร้อยเท่าในฤดูหนาวนี้เพื่อความสุขอันยิ่งใหญ่ของฉันฉันไม่เห็นป่า แต่ทันใดนั้นมีพวกเขาหลายคนวิ่งมาหาอีสเตอร์และระหว่างพวกเขา กลุ่มชาวรัสเซียทั้งหมด ช่างเป็นคนที่ทนไม่ไหว! เขามาและโกรธที่โรมมีถนนที่ไม่สะอาดไม่มีความบันเทิงอย่างแน่นอนมีพระมากมายและทำซ้ำวลีที่ได้รับการยืนยันจากปฏิทินและปูมฉบับเก่าในศตวรรษที่ผ่านมาว่าชาวอิตาเลียนเป็นวายร้ายผู้หลอกลวงและอื่น ๆ และอื่น ๆ และในขณะที่เขาแบกค่ายทหารจากพวกเขามันก็ไม่ง่ายนัก อย่างไรก็ตามพวกเขาถูกลงโทษเพราะความโง่เขลาของจิตวิญญาณโดยความจริงที่ว่าพวกเขาไม่สามารถเพลิดเพลินไปกับการตกหลุมรักกับความรู้สึกและความคิดของพวกเขาในที่สวยงามและสูงไม่อยู่ในอำนาจที่จะรับรู้อิตาลี» จดหมายถึง Balabina ในเดือนเมษายน 1838
- “ คุณมีภาษาอังกฤษกี่คนในปิซา มีชาวรัสเซียจำนวนมากในกรุงโรม พวกเขาทั้งหมดเป็นปกติดุด่าว่าโรม เพราะไม่มีโรงแรมและร้านค้าเช่นในปารีสและเหล่าพระคาร์ดินัลไม่ได้ให้ลูก "
จดหมายถึง Barbara Repnina ในเดือนมกราคม 1839 - “ ทุกอย่างเข้าที่นี่ด้วยกัน อิสรภาพที่น่าทึ่งซึ่งคุณจะต้องยินดีอย่างแท้จริง”.
จดหมายถึงศ. Danilevsky เมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 1838 - “ คุณได้พบกับผู้กะเทย (ดังที่โกกอลเรียกผู้อยู่อาศัยในเขตทรัสเตเวเรหมายเหตุของผู้เขียน)นั่นคือผู้อยู่อาศัยในอีกด้านหนึ่งของ Tiber ซึ่งภาคภูมิใจในต้นกำเนิดโรมันอันบริสุทธิ์ของพวกเขา พวกเขาพิจารณาตนเองว่าเป็นชาวโรมันที่แท้จริง ทรานสทีเรียนไม่เคยแต่งงานกับชาวต่างชาติ (และทุกคนที่ไม่ได้อยู่ในเมืองของพวกเขาเรียกว่าเป็นชาวต่างชาติ) และไม่เคยทรานสเตเดียนแต่งงานกับชาวต่างชาติ คุณเคยได้ยินภาษาของพวกเขาและคุณอ่านบทกวีที่มีชื่อเสียงของพวกเขา Il meo Patacca ซึ่ง Pinelli ทำภาพวาดหรือไม่? แต่คุณไม่ได้อ่านบทกวีของกวีโรมันในปัจจุบันอย่าง Belli ซึ่งคุณต้องได้ยินเมื่อเขาอ่าน ในหมู่พวกเขาเหล่านี้มีเกลือและความคมชัดมากมายคาดไม่ถึงและสะท้อนให้เห็นถึงชีวิตของผู้มีส่วนร่วมในพวกเขาอย่างที่คุณจะหัวเราะและเมฆที่หนักซึ่งบินอยู่บนหัวของคุณจะบินหนีไปพร้อมกับความน่ารำคาญ ปวดหัวของคุณ”
จดหมายถึง Balabina ในเดือนเมษายน 1838 - “ แต่โรมโรมที่ยอดเยี่ยมของเราสวรรค์ซึ่งฉันคิดว่าและคุณใช้ชีวิตจิตใจในช่วงเวลาที่ดีที่สุดในความคิดของคุณ กรุงโรมนี้พาฉันไปและทำให้ฉันหลงใหล. ฉันไม่สามารถออกจากมันได้”
จดหมายถึงศ. Danilevsky เมื่อวันที่ 30 มิถุนายน 1838 - “ ... สดใสด้วยจิตวิญญาณที่มีชีวิตชีวา ฉันจะไปสวรรค์ที่สัญญาของฉันไปยังกรุงโรมของฉันที่ฉันตื่นขึ้นมาอีกครั้งและทำงานให้เสร็จ (วิญญาณที่ตายแล้วโน้ตของผู้เขียน)«
จดหมายจากมอสโกในเดือนมกราคม 1840 ถึง Zhukovsky - “ ถ้าคุณรู้ว่าการมีอยู่ของฉันเจ็บปวดแค่ไหนในประเทศของฉันเอง! ฉันไม่สามารถรอและรอให้ฤดูใบไม้ผลิและเวลาที่จะไปยังกรุงโรมของฉันไปยังสวรรค์ของฉันที่ซึ่งฉันจะรู้สึกถึงความสดชื่นและความแข็งแรงที่เย็นลงอีกครั้งที่นี่”
จดหมายจากมอสโกในเดือนมกราคม 1840 ถึงม. Maksimovic - «ตกหลุมรักโรมช้ามากทีละน้อย - ตลอดชีวิต. กล่าวโดยสรุปก็คือยุโรปทั้งหมดต้องการรับชมและอิตาลีก็มีชีวิตอยู่ มีการกล่าวโดยทุกคนที่อาศัยอยู่ที่นี่”
จดหมายถึงศ. Danilevsky 15 มีนาคม 2381 - «ฉันคิดถึงคุณมากโดยไม่มีโรม. ที่นั่นมีเพียงฉันที่สงบสมบูรณ์มีสุขภาพดีและสามารถดื่มด่ำกับการเรียนของฉันได้”
จดหมายจากเจนีวาเมื่อวันที่ 19 กันยายน ค.ศ. 1837 ถึง N.Ya. Prokopovich - “ เป็นดินแดนของอิตาลี! คุณไม่สามารถจินตนาการถึงเธอได้ โอ้ถ้าคุณมองดูท้องฟ้าที่มืดมนนี้เท่านั้น ทุกสิ่งสวยงามภายใต้ท้องฟ้านี้ อะไรก็ตามที่ซากรถ ชายคนหนึ่งมีสีประกายบางชนิด; โครงสร้างต้นไม้ผลงานของธรรมชาติงานศิลปะ - ทุกอย่างดูเหมือนจะหายใจและพูดภายใต้ท้องฟ้านี้”
จดหมาย 2 พฤศจิกายน 2380 ถึง Pletnev - «และในที่สุดเมื่อฉันเห็นโรมเป็นครั้งที่สองโอ้มันช่างดูดีกว่าเมื่อก่อน! สำหรับฉันมันดูเหมือนว่าฉันได้เห็นบ้านเกิดของฉันซึ่งฉันไม่ได้เป็นเวลาหลายปีและความคิดของฉันเท่านั้นที่มีชีวิตอยู่ แต่ไม่ใช่นี่ไม่ใช่สิ่งที่ไม่ใช่บ้านเกิดของพวกเขา แต่ฉันเห็นบ้านเกิดของวิญญาณของฉันที่วิญญาณของฉันอาศัยอยู่ก่อนฉันก่อนที่ฉันจะเกิดมาในโลก อีกครั้งท้องฟ้าเดียวกันตอนนี้เงินทั้งหมดแต่งกายในผ้าซาตินประกายบางชนิดแล้วสีน้ำเงินเพราะมันชอบที่จะปรากฏผ่านส่วนโค้งของโคลีเซียม (หมายถึงโคลอสเซียม, บันทึกย่อของผู้แต่ง). อีกครั้งไซเปรสเดียวกัน - โอเบลิสค์สีเขียวเหล่านี้ยอดของต้นสนโดมซึ่งบางครั้งดูเหมือนจะลอยอยู่ในอากาศ อากาศที่สะอาดเหมือนกันระยะทางที่ชัดเจนเหมือนกัน โดมนิรันดร์อันเดียวกันนั้นหมุนวนไปมาในอากาศอย่างสง่าผ่าเผย”
จดหมายในเดือนเมษายน 1838 ถึง Balabina
ฉันขอแนะนำให้อ่าน:
